Fleur with Tiger

Van tijger naar eiland.

Laat ik maar meteen met de tijgers beginnen, want wat zijn het toch schattige uit de kluiten gewassen poesjes De Tiger tempel bij Kanchanaburi, kent zijn oorsprong in 1999 toen een jong tijger welpje bij de monniken werd “gedropt” nadat zijn moeder door stropers was afgemaakt. De monniken, toen nog niet geheel bekend met het wel en wee van de tijger deden hun uiterste best het beestje te verzorgen, het mocht helaas niet baten, dit ernstig verzwakte welpje is alsnog gestorven. Maar, as the word spreads, werden er meer welpen weesjes naar de monniken gebracht (die in hun tempel inmiddels meerdere zieke of verlaten dieren, waaronder wilde zwijnen, ossen en pony’s onderbrachten). De tijgergroep is dan ook inmiddels gegroeid tot 21 tijgers (want ook tijgers planten zich natuurlijk voort en zover ik heb begrepen doen de monniken niet aan birth control) en is “the Tiger tempel” zon beetje de grootst attractie in Town geworden. En daar moet je dus geweest zijn….

Zondag, eind van de middag heb ik dus met nog 9 andere toeristen opgekropt in een busje de 30 km naar de tempel afgelegd. Nadat je je handtekening hebt gezet dat je de tempel niet verantwoordelijk stelt voor enige schade aan jou of je spullen mag je het gebied betreden en loop je (met een flinke horde mensen) richting de Tiger Canyon. Daar liggen 7 tijgers lekker een tukje te doen, of wat te doezelen in de hitte. Na een korte instructie; tas achterlaten, geen velle kleding aan, 1 camera per persoon (af te geven aan een medewerker van de tempel), mag je achter elkaar aan (soort lopende band werk dus) langs de tijgers lopen met 2 begeleiders. 1 van de begeleiders pakt je hand en zegt dat je naast de tijger moet gaan zitten en hem aaien (ja echt) en de andere persoon staat met jouw camera foto’s te maken, dus af en toe een beetje leuk lachen kan geen kwaad. Zo werk je 7 tijgers af en sta je binnen 7 minuten weer achter het touwtje (hek). Ondanks de cynische ondertoon natuurlijk best een hele ervaring. Want zo onschuldig als zon tijger lijkt, als hij daar lekker in de zon ligt en je hem een beetje over z’n buikje kroelt, zo gevaarlijk en onverwachts zijn ze natuurlijk wel gewoon. Toen 1 tijger even z’n poot verlegde, klopte m’n hart dan ook zon beetje m’n lijf uit en vroeg ik me even af waarom ik daar in vredesnaam op m’n hurken een tijger zat te aaien.

Ik was er aan het einde van de middag, sluitingstijd, dus als “extra-tje” mochten de mensen die daar toen nog waren ook met 1 van de tijgers mee lopen terwijl hij naar z’n hok wandelde. “Je hand stevig op de rug van de tijger leggen, zodat hij weet dat je er bent, niet voor hem gaan lopen, want hij valt het liefst van achter aan, pas op als hij z’n staart omhoog doet, want dan gaat hij plassen en last but not least lachen naar je camera, als je klaar bent meteen naar links weglopen en de volgende meteen hand op de tijger (en dat terwijl de tijger gewoon rustig naar z’n hok sjokt)”. Op dat moment was het ook voedertijd voor de andere beesten, dus voor ik echt door had wat er gebeuren kwamen er zon 100 wilde zwijnen (grote en jonkies) ossen en pony’s uit het bos rennen, die zich als wilde storten op de neergegooide bananen en stond ik ertussenin. (Ooit een koe een banaan zien eten…?)

Zoals ik zei een hele ervaring die tijgers en naar mijn idee op dit moment een mooi initiatief. Met de toegangsgelden en donaties wordt hard gebouwd aan een tijger-eiland, waar 15 tijgers, hopelijk eind 2008 lekker kunnen relaxen. Er zijn echter inmiddels 21 tijgers en omdat men blijkbaar de natuur z’n gang laat gaan en geen breading-program heeft, worden dat er snel meer. Ik vraag me dan ook af hoe lang dit initiatief nog ten goede van de beesten komt en of niet misschien het punt van “de pan uitgroeien”  nadert. Ik hoop het niet.

Inmiddels heb ik gisteren (maandag) Kanchanburi verlaten en ben ik 26 uur later op Ko Lanta aangekomen. Yup dat was best een lange reis. Lang verhaal kort, eerste trein naar Nakom Pathon was prima, weinig spannend. In dat dorpje moest ik wel nog even 5 uur zien te verdoen, maar met een tempel en markt leek me dat geen probleem. Om 7 uur had ik de tempel van binnen en buiten gezien, de markt bekeken, iets aparts gegeten en had ik eigenlijk wel zin om gewoon ff lekker op een terrasje te zitten, maar die kennen ze hier niet… dus de laatste 2 uur wachten was wat afzien. Het goede nieuws van de reis was, dat ik mijn zitplaats zonder airco, heb kunnen omzetten naar een bed MET airco (vraag me niet waarom er opeens wel plek was). Nadat ik eenmaal in m’n airco bed had plaats genomen, met een colaatje, zakje chips en m’n iPod, waren de 9 uur die volgde, met een paar uurtjes slaap, ook eigenlijk prima te doen.

Aangekomen in Surat Thani begon de ellende. Op het busstation stonden allemaal mensen te schreeuwen dat ze bussen hadden naar weet ik veel welke eilanden en toen ik nog wat versuft rondkeek (6uur geen koffie) werd ik bijna een bus ingeduwd, KRABI MISS, YOU GO SIT NOW! Die bus reed naar een grotere bus stop waar wij (kudde toeristen) verspreid werden over andere bussen met meerdere bestemmingen en eilanden. Mijn bus reed vervolgens de bocht om en stopte… en daar bleef hij een uur stil staan met pech… zucht! Uiteindelijk in Krabi aangekomen hadden we blijkbaar door de pech de passagiers ferry gemist, maar ze zouden ons (ik en nog een stuk of 8 mensen) wel even naar Ko Lanta brengen. Ze hadden er alleen niet bij gezegd hoe. Na 1,5 uur in een minibusje werd duidelijk dat we het grootste deel over het vaste land deden en 2 veerponten zouden nemen, waar uiteraard een file voor stond. Ik ben uiteindelijk aangekomen en voor de deur afgezet, m’n bungalow met river view is heerlijk, dus de reis zal ik maar weer vergeten.

Ko Lanta heeft echt het laagseizoen bereikt, het is hier super rustig, zo rustig dat ik me net even afvroeg wat ik hier de komende dagen ga doen, zeker toen het net begon te regenen en ik in het restaurant zat met alleen 1 newly wed couple met dochtertje die hun huwelijksdiner hadden! Ik ga daar voor het slapen gaan nog maar even over nadenken en hou jullie op de hoogte!

5 Replies to “Van tijger naar eiland.”

  1. OW wat supervet van die tijgers zeg!
    Beetje balen van je busreis.
    Hopelijk is er bij je riverviewbungalow nog wel wat te ondernemen. Zwemmen met krokodillen ofzo? 😛

    xRoland

  2. gaaf zeg met die tijgers!!! ben jaloers!
    wat een avonturen! ga lekker relaxen bij je rivierbungalow.. bijkomen van je reis.

    mis you!!!
    xxxxBarb

  3. FOTOS!!!!!!!! Fleur, we willen fotos zien van die uit de kluiten gewassen Coosjes (snik).
    Hoop dat het nog wel wat wordt op je “bounty” eiland.
    Plezier!!
    Kus, Nini

  4. Hoi Fleur,
    Wat een leuke verhalen om te lezen. Zeker nu het hier toch wel stil is zonder jou en Anouk en Karin!
    Ik wil je nog wel even waarschuwen mocht je nog ik Bangkok komen. Joran vd Sloot is daar ook gesignaleerd. Dus oppassen Fleur hij valt op blond !
    Nog een fijne tijd op het eiland en alvast een goede reis !
    Groetjes van Gusty

  5. Hay STOERE Fleur,

    Ben even weggeweest maar heb je verhalen gelezen, dus ik ben weer helemaal bij. Heb slechts een half uurtje gelezen en was daarbij totaal afgesloten van mijn wereld en totaal in die van jou. Ben onder de indruk van wat je doet, meemaakt, ziet en ondergaat soms niet leuk, te warm, druk en vies. Maar het meeste is te gek. De manier waarop je schrijft ik beleef het gewoon. En echt helemaal fleur style. Ben benieuwd naar je nieuwe fotos. Wacht op je volgende verhaal. Hier alles helemaal top!!!!

    Dikke kus

Leave a Reply to Roland Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.