Luieren en Snorkelen

Op m’n eiland is het rustig, heel rustig, zo rustig dat ik gister in m’n uppie in het restaurant met 7 man bediening om me heen zat…. Het einde van het seizoen nadert duidelijk en het regenseizoen heeft zijn eerste tekenen gegeven.

Woensdag heb ik niet zo veel bijzonders gedaan, het hoogtepunt van m’n dag was een “wandeling” op zoek naar een restaurant met iets meer mensen, na 1,5 uur vond ik er 1 met 2 mensen en daar doe je het dan maar mee doen he.

Gisteren heb ik gesnorkeld! Dat was supertof. Helaas begon de dag met regen, maar de receptie verzekerde me dat de trip gewoon door kon gaan. Na een koud half uurtje achter in een pick-up truck aangekomen bij de haven leek idd de zon een beetje door te breken, dus lange mouwen uit en smeren maar met factor 30. Op het programma stonden 4 eilanden, waarvan 1 te bereiken via een grot. Ik zeg er eerlijk bij, heb geen idee hoe de eilanden heten en dit keer ook geen moeite gedaan om het te onthouden.

Na 1,5 uur op de boot de eerste snorkelplek bereikt. Dus, spring maar in het water en leef je uit. Het heeft maar 10 minuten en 3 flinke slokken heel zout zeewater geduurd voordat ik door had hoe je het best kunt snorkelen… maar toen ik het eenmaal door had vond ik het echt super. Jammer dat het had geregend, het water was wat troebel, maar de visjes waren met velen, de een nog mooier dan de ander. Na een half uurtje door naar de volgende plek, daar weer wat visjes bekeken en rondgedobberd. Het volgende eiland konden we niet bereiken door de harde wind, het weer was idd inmiddels omgeslagen en het echt lekkere was er wel van af. We hebben dus op een wat saai strand geluncht, ik heb nog wat gezwommen, maar toen ervan zowel onder als boven water kwam was ik er wel klaar mee. Uurtje of 2 die boot weer op, op weg naar de grot.

De grot heb ik helaas nooit gezien… De storm die eerst nog een windje was begon best flink te worden en in de kajuit van de boot voelde ik bij elke golf (en dat waren er veel) de misselijkheid opkomen. Tegen de tijd dat die boot bij de grot probeerde aan te meren (naar voren, naar achter en dat 10 keer) ben ik half naar buiten gestrompeld en heb me op het dek laten vallen, blik op de horizon en maar hopen dat ik de lunch niet nog een keertje hoefde te zien. Het is me gelukt! De 2 kleine Noorse meisjes die achter me over de reling hingen helaas niet en hun inmiddels lijkwitte vader had er ook wat moeite mee. Er zijn wel mensen in de grot geweest en naar horen zeggen was het mooi… volgende keer zonder storm ga ik ook mee!

De terugreis heb ik boven op het dek gezeten, geen pretje, zee all-over, wind en kou, maar in ieder geval niet misselijk! Na 1,5 uur kwamen we in rustig water en kon ik me eindelijk om gaan kleden en kreeg ik het ook nog voor elkaar om niet in de open achterkant van de pick-up truck te hoeven zitten, maar gezellig met de Noorse meisjes in de cabine 😀

Alles bij elkaar een leuke dag, beetje jammer dat dobberend op je buik naar de visjes kijken helaas bij mij tot gevolg had dat ik ‘s avonds met een vuurrode rug en nek lag te branden in m’n bed… je kan niet alles hebben.

Vandaag doe ik echt niks, beetje douchen, beetje ontbijten, beetje lezen, beetje sudoku. De zon is er niet en ik mis hem vandaag ook niet, mijn huid heeft er even genoeg van. Morgen vertrek ik voor 1 dag naar Krabi, zondag naar BKK, het einde komt in zicht…. En das ook best een heel leuk idee