Nichi San, Yon, Go and Roku
Kon wan ba Piepels!
Hier Mike met het rapport uit Nihon! Het is hier echt fantastisch weer, Patrick heeft z’n voorhoofd verbrand (niet te verwarren met voorhuid), ik begin nog niet echt bruin te worden, maar doe m’n best! Het is hier elke dag rond de 20 graden en we vermaken ons prima, al is de taalbarrière nog steeds heel groot, we zijn niet bang om het te proberen en we beginnen gewoon met “Ego wa dekimasu ka” (spreek je Engels) dan is het antwoord toch altijd Iee (Nee), maar alsnog gewoon de vraag stellen in het Engels, ook wel bekend als Internationaal Engels, harder en langzamer hahaha.. nee langzaam beginnen de standaard zinnen al goed te komen.
Oké, ik was op Nichi San (Dag 3), na de cybac, internet café, zijn we lekker gaan eten in een klein Japans restaurantje, aan de Bihun gegaan, Japanse noedels met varkensvlees. In het donker komen we aan bij een school waar ze Kempo zaten te oefenen en hebben we even zitten staren naar mensen die elkaar met houten stokken te lijf gingen… echt gaaf gezicht. Daarna zijn we nog lekker naar de Fukuoka Towers gegaan, waar we een heerlijk uitzicht hadden over het stadje Fukuoka! kost een paar duiten maar dan heb je wel een koel uitzicht.
Een verdieping naar beneden kon je lekker van een Ashihi (Japans biertje) genieten bij een meid die goed Engels spreekt, dus aan haar gevraagd: waar kan je hier goed stappen? Nou als water kon branden, in de hel die net bevroren was waar varkens vliegen, ze had echt geen flauw idee, ze loopt naar een vriendin, vraagt het aan haar, die rent weg en vraagt het weer aan iemand anders en na 10 minuten komt het antwoord;
Ja je moet naar de blablabla tent gaan, dus wij helemaal blij.. Waar is die tent? uhhh dat wist ze niet (DOW) Fukuoanen stappen NIET, deze meid was rond de 21 en had nog nooit van stappen gehoord… cultuur shock… nou ja het was toch de laatste dag in Fukuoka, dus het maakt niet uit.. Na wat
rondwandelen in het centrum komen we in een café wat onder alternatief kan vallen, in andere woorden rare Japanners en oude rock classics… wel lachen, zooitje biertjes achterover geslagen, beetje gepoold en daarna lekker naar het nestje toe.
Nichi yon (dag vier)
We checken uit, en wandelen naar het station toe, waar we worden aangehouden door een Japanse die graag haar Engels wilde proberen en ons iets wilde aansmeren, dus die hebben we maar snel gedumpt door nog andere talen door elkaar te gebruiken.
Ontbijt in Star Bucks, ja geweldig een Engels koffiehuis in Japan, tenminste croissants voor ontbijt. Daar komen we een Amerikaanse vrouw tegen die les geeft (Engels … tuurlijk) in het kleine plaatje Okyonama, gezellig gebabbeld en alle rare vragen stellen wat we willen weten. Verder wandelen we rond en zien van die koele porno plaatjes met telefoonnummers erop in het Kanji, en ik besloot maar om deze heel demonstratief op straat aandachtig te lezen, altijd leuk Japanners te shockeren.
Jaaaaaa het is eindelijk zover.. we gaan reserveren voor de Shinkansen (hoge snelheidstrein) na veel handen en voeten werk een reservering kunnen maken en we gaan lekker op onze plek zitten… heerlijk gevoel.
We gingen even bereken wat onze kosten zijn en schrikken toch wel een beetje, rond de 100 euro per persoon wordt er uitgegeven, exclusief hotel, best wel eng, maar ja een biertje is standaard rond de Y500, wat al 5 euro is.. ontbijt is meestal rond de Y1800, dus 18 Euro… beetje schokkend maar
wel acceptabel.
We stappen uit op het plaatje Asa, waar we wat docenten Engels tegen komen, hartstikke gezellig met Patrick (Canadees) en Zoe (Schot) en weer meer informatie opgedaan over de plekken die we gaan bezoeken en de leuke en minder leuke dingen van Japan. Daarna komt onze trein naar Nagato-Shi, nou… trams zijn groter dan dat treintje… groot verschil, met de Shinkansen waar we net uitstapte hahaha. Och Size doesn’t matter… much… what was my point again… uhhhhh never mind.
Gelukkig had ik al snel een nieuwe bezigheid, twee ontzettend gave kleine Japanse kids, heerlijk, ik denk als ik toch moet oefenen gewoon op de kids oefenen, mee gespeeld, gelachen en woordjes uitwisselen, was echt tof! Die ma vond alles best, en vertelde ons af en toe wat de kinderen zeiden en als ik een ontzettend vragend gezicht had, maar dat is al gelukkig heel snel. Na een uur vielen ze alle twee bijna in slaap.. heel lief. Ontzettend mooi landschap om ons heen, bergen, bergriviertjes, watervallen en meer bomen, rare bomen en natuurlijk veel Sakura’s (tenslotte is het Cherry Blossom seizoen).
Na een uur komen we aan in Nagato-Shi en moeten we overstappen naar Hagashi-Hagi, weer een uur later komen we aan in ontzettende regen… we zoeken ons suf naar het hotel en hebben het eindelijk gevonden, een Ruokan (Japanse stijl hotel) wat wordt gerund door een oud vrouwtje, we zijn de enige mensen, dus gelijk klikt alles goed en we proberen al het Japans wat we kunnen op het vrouwtje.. heerlijk ze leert ons manieren en woorden aan die we kunnen gebruiken in de meeste beleefde vorm mogelijk, ze is docente geweest in geschiedenis dus kan ons van alles vertellen over de omgeving etc. Na een uur zijn we begonnen met Hagi ontdekken want we miste nog iets wat we echt nodig hebben… VOER…
Hagi is een fantastische stad, al is het echt rustig met maar 500 inwoners en we hebben een kaart gekocht… tering.. we konden ons zelf erop zien lopen, 1cm op de kaart was 10 meter ofzo wel gaaf! In het donker hebben we heel hagi door gewandeld, maar we waren op zoek naar het Hagi kasteel, wat we niet hebben gevonden, verder hebben we wel over bedrijfsterreinen heen gebanjerd waar we NOOIT mochten komen.. een voordeel van niet Kanji kunnen lezen en eruit zien als buitenlander hahaha
Oke, we hadden honger en vonden een geweldige plaats die open was… Beer City (echt speciaal voor ventjes zoals ons.. makkelijk te herkennen, veel licht, en goed voer) daar hebben we buitenlands gegeten, namelijk pizza en spaghetti.. en natuurlijk iets wat ik echt heb gemist… SAKE! heerlijk mjam mjam… was ik zeker aan toe (niet dat ik alcoholist ben… uhhh… uhhh… ik ontken alles… uhhh oke who am i fooling anywayz…) Terwijl we daar zitten zien we de wolken en zowaar we kunnen ze gewoon aanraken, dus er kunnen maar twee verklaringen zijn…
1. we zitten zo hoog in de bergen
b. de sake was beter dan ik dacht
Maar het antwoord op deze kwis is heel duidelijk natuurlijk.. optie a.
Dit is iets wat we op de menu kaart hadden gevonden, misschien dat iemand snapt wat ze probeerde te verkopen… want Patrick en ik weten het alle twee niet;
“Mentaiko is made from walleye pollack roe cured in salt en red pepper”… sounds cool he…
Afin, we nemen nog wat halve liters mee… (Heel handig uit een apparaat aan de kant van de straat.. daar kan je alles uithalen, bier, cola, warme koffie in blik, ijskoffie, ijsthee, en weet ik veel wat allemaal, peuken, kitte kats en allerlei dingen waarvan we niet willen weten wat het is Sweat the drink en warme maissoep uit blik).
Lekker wat kaarten op de tafel en daarna slapuhh… lange reis achter de rug.
Nichi Go (dag vijf)
We worden wakker in het zonnige Hagi en gaan lekker ontbijten bij het lieve vrouwtje, waar we cake en fruit krijgen samen met wat lekkere thee.. we krijgen alle verhaaltjes te horen van het lieve mensje en gaan daarna weer Hagi onveilig maken.. GEWELDIG stadje.. en heeft strand.. ik blijf hier… de mensen hier zijn echt TOF, ze hebben nog nooit een buitenlander gezien lijkt.. op straat worden we door iedereen begroet en we lachen wat af met de mensen daar.. allemaal hartstikke aardig en lief. We huren twee fietsen en fietsen lekker in het zonnetje, bij de haven fietsen we naar binnen, zonder te betalen, voordeel van niet Kanji kunnen lezen! hehehehe mooie foto’s gemaakt van de omringende eilanden en het uitzicht is gewoon SUPER!
We fietsen richting de Hagi kasteel en ik krijg natuurlijk een lekker band… Dow… We komen bij het kasteel aan en daar is ook een fiets verhuur dus ik denk, Hey die hebben vast wel een pomp! Nou m:n fiets werd gratis omgeruild ook al was het een andere fietsverhuur bedrijf en ik fiets weg voordat ik doorhad wat er gebeurden… echt aardige mensen.
Hagi kasteel was vol met mensen, die lekker picknicken onder de sakura.. hartstikke gezellig, giegelende meiden die Hello zeggen en in een scheur liggen als wij in het Japans hallo terug zeggen… geweldige mensen daar. We zien een bordje Hagi kasteel 731 mter omhoog.. dus we gaan ff bergbeklimmen pfffff m’n conditie is toch nog niet wat het is geweest… man wat was ik moe boven, maar het was het wandelen waard.. een uitzicht zo mooi…
Daarna bezochten we nog Hagi tempel en hebben tot de goden gebeden om geen lekke band meer te krijgen en de goden waren genadig voor ons 😉
Na onze tassen opgehaald te hebben, het lieve vrouwtje gedag te hebben gezegd, voer gehaald en de treintickets geregeld zitten we weer twee uur in de trein om weer in Asa aan te komen… we hebben al 150 foto’s gemaakt..
Jup we zijn goed geïntegreerd in het Japanse leven! Van Asa weer met de Shinkansen naar Hiroshima, waar we na het hotel lekker rond hebben gewandeld door parken en winkelstraatjes.. dit is een totaal ander beeld van Japan, grote wegen, veel vervuiling en drukke straatjes… Na een paar uur gaan we weer lekker eten, en denken aan het lokale gerecht, Okinomiyaki, Japanese pizza. Oké, het gerecht kwam eraan… en ECHT WAAR… HET BEWOOG.. (het is gefilmd en wordt wel op de Japanse website terecht.. zag er ranzig uit.. maar het smaakte wel oké hoor, beetje mayo doet altijd wonderen.
Daarna gingen we de lonely planet lezen en zagen een café dat heette Mac, dus daar zijn we naar toe gegaan… heerlijk gezellig, aardige vent Mac, met ontzettend veel cd’s en goed woordje Engels. Er was ook een Amerikaanse Gi van ongeveer 22 die al door de Japanse meiden werd verslind.. ja van je “Me-love-you-long-time-fucky-fucky-5-dollar-you-sweet-gi-American-Soldier”-types…
Binnen 5 minuten waren we ook het slachtoffer van een meid die ons interessant vond, na al d:r piercing te hebben laten zien en tegen ons oprijden zijn we maar gezellig met haar proberen te praten en we hebben al heel snel weer lol, al wilde ze ons eigenlijk naar haar vrienden slepen om daar vervolgens ons uit te buiten, maar ik heb gelukkig Playing-hard-to-get-voor-gevordenen gevolgd, dus we bleven lekker op onze plek. Na enkele biertjes zagen onze ogen *Smirnoff Blue label*… hmm dat ging heel fout na enkele shots.. ja bewegend voer is geen goede bodem…
Dus ik was dronken in no time, ja ja foto’s zijn beschikbaar… pffff gelukkig had Patrick ook hem aardig zitten. Om een uur of 10 vanochtend waren we weer wakker… en brak.. geen kater… maar wel 300 piek lichter van het drinken.. (Ja vodka gaat hard.. 18 euro voor twee glazen)
Nichi Roku (Dag 6)
Nou deze hele dag bestond uit als een zombie over straat banjeren en veel drinken en we hebben aardig wat gezien maar kan me niet zo 1,2,3 bedenken wat.. oh ja, Het Atom bomb memorial natuurlijk en de herdenk plaatsen van de slachtoffers van de eerst Atoombom, die op Hiroshima is gegooid. We komen net uit een bar/cafe met eetgelegenheid waar we van Hamburgers hebben genoten.. echt Junkfood moet ook af en toe kunnen hoor!
Nu zitten we weer in een internet cafe, te typen als idioten.. morgen maar weer doorreizen naar Osaka… pfff weer de Shinkansen, maar heb er wel weer zin in hoor! al ga ik vanavond maar ff niet wat drinken.. wordt wat rustig aandoen vanavond.. hebben weer geld nodig om te halen enzo gaat hier heel hard!
Afin, dat was het weer voor dit rapport!
Ja mata,
[Best_Wordpress_Gallery id=”11″ gal_title=”Japan3″]